Jaskinia Zakosista

DŁUGOŚĆ:             131 m.
DENIWELACJA:         25,6 (-0,3, +25,3) m.
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:    ok. 1275, 1300 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW:   Wąwóz Kraków.

Plan Jaskini Zakosistej OPIS JASKINI: Dolny otwór jaskini ma wymiary 0,6 x 0,35 m. Za otworem zaczyna się wznoszący się obszerny korytarz. Po kilkudziesięciu metrach łączy się on kominkiem z wyższym, środkowym piętrem jaskini. Piętro to ma liczne niewielkie odgałęzienia. Jednym z nich jest kominek doprowadzający do najwyższego piętra jaskini zakończonego górnym otworem o wymiarach 2 x 2 m. W jaskini wyczuwa się stały przepływ powietrza. Latem płynie ono z górnego do dolnego otworu stopniowo ochładzając się z ok. 90 do 40 Celsjusza.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta w lipcu 1953 przez grotołazów zakopiańskich: K. Steckiego (jr.), W. Ławrynowicza, J. Frączka i S. Sieciechowskiego. Pierwsza wiadomość o odkryciu została opublikowana w 22 roczniku "Wierchów". Pierwszy plan jaskini wykonał zapewne wkrótce po odkryciu S. Zwoliński, lecz nie został on nigdy opublikowany.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Kardaś R. M., 1994, "Jaskinia Zakosista", [W:] "Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Wąwozu Kraków", Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.

POWRÓT WYŻEJ : tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 1999-04-20