DŁUGOŚĆ: 98 m. GŁĘBOKOŚĆ: 25 m. WYSOKOŚĆ OTWORÓW: ok. 1750, 1738 i 1736 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORÓW: Dolina Lejowa. Raptawicka Grań.
OPIS JASKINI: Jaskinię tworzą dwie krzyżujące się ze sobą szczeliny tektoniczne, nie przemodelowane przez wodę.
Otwór (1750 m n.p.m.) wprowadza do pionowej szczeliny prostopadłej do grzbietu. Szczelina ta na
głębokości ok. 10 m doprowadza do drugiej szczeliny o biegu równoległym do zbocza. Na tej właśnie
szczelinie rozwinięta jest pozostała cześć jaskini. W przewężeniach tej szczeliny utworzyły się
mosty z zaklinowanych want. Na dnie występuje firn, zaś w zachodniej części szczeliny widoczne jest
lustro tektoniczne. Namulisko stanowią gruz i głazy, miejscami występuje nieco gliny. Pomimo pionowego
rozwinięcia jaskinię można zwiedzać bez użycia liny, posługując się zacieraczką.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta jesienią 1965 r. przez członków SG AKT Poznań.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1999-04-20