Studnia za Murem

DŁUGOŚĆ:            122 m
DENIWELACJA:        43 m
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:   1555 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW:  Dolina Miętusia, Wielka Świstówka.

Plan Studni za Murem OPIS JASKINI: Otwór o wymiarach 4x2 m wcina się w ścianę opadającą do Wielkiej Świstówki. Od powierzchni oddziela studnię wlotową niewielkiej grubości skalna ścianka - stąd nazwa jaskini. Po zjeździe 15 metrów lądujemy w sali o dnie wypełnionym śniegiem. W dolnej części sali wąskim przełazem dostajemy się do krętego korytarzyka. Po kilku metrach dochodzimy do rozszerzenia, skąd po pokonaniu 12 m progu można dostać się do korytarza prowadzącego następną szczeliną do okna w studni zlotowej. Spod 12-metrowego progu schodzimy 7 m studzienką do stromego korytarza opadającego niskimi prożkami (Suche Marmity) do niewielkiego jeziorka o gł. 0,5 m kończącego odnogę jaskini. Spod progu 12 m górna częścią szczeliny możemy dostać się do kilkunastometrowego korytarza, którym przez dwa zaciski dotrzeć możemy do 10 m ciasnej, skośnej i zamulonej studni.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinię odkryli w czerwcu 1961 r. J. Danysz i B. Łazarską z STJ Kraków. M. Rutkowski (1971) podaje, że w sierpniu 1971 r. W. Przybyszewski podczas obozu poszukiwawczego Warszawskiego PTTK pokonał zacisk i odkrył za nim 50 m pionowo rozwiniętych korytarzy.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Luty I., 1996, Studnia za Murem, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Zachodniego Zbocza Doliny Miętusiej, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.

POWRÓT WYŻEJ : tutaj możesz przejść do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 1999-04-20