DŁUGOŚĆ: 681 m DENIWELACJA: 150,6 m (-126,1 +24,5) WYSOKOŚĆ OTWORU: 1776 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: górna część Kazalnicy Miętusiej
OPIS JASKINI: Jaskinia Marmurowa jest jedną z najciekawszych tatrzańskich jaskiń typu awenowego.
Pomimo, iż zyskała sobie opinię jaskini kursowej, jest odwiedzana dość często.
W ostatnich latach stała się areną dla przejść solowych oraz nauki metody sznureczkowej.
W Marmurowej istnieją dwa niezależne dna: Stare Dno (-86 m) oraz Nowe Dno (-126 m).
Właśnie te dwa miejsca są głównym celem wędrówek grotołazów.
HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini był znany od dawna góralom. Pierwszymi grotołazami, którzy weszli do
jaskini, byli Jan Danysz i Jacek Kibiński z STJ KW Kraków (14.09.1960).W ciągu kilku dni
dotarli wraz z J. Zaorską i B. Łazarską do Ślepej Kiszki (tzw. Stare Dno). Ważnym wydarzeniem
była wspinaczka zespołu KKTJ z dna I-szej studni, w wyniku której osiągnięto przewyższenie +24,5 m.
W 1982 r. K. Dudziński ze Speleoklubu Tatrzańskiego odkrył meander rozpoczynający się w oknie
I-szej studni. Od 1986 r. jaskinię eksplorowali członkowie Speleoklubu Warszawskiego. Rozebrali
wantowisko na dnie II studni i odkryli 47 m. Studnię Kandydata. W ciągu kolejnych biwaków
wyeksplorowali nowe partie dochodząc do obecnego dna w Piaskownicy. Problem Marmurowej jest
powszechnie znany, rokuje się, że ma szansę rozwinąć się w pokaźną jaskinię. Nic więc dziwnego,
że perspektywy te nie pozwalają spać po nocach jej głównemu eksploratorowi - T. K. Pryjmie.
Fascynujący jednak jest fakt (godny rekordu Guinessa), że potrafi on wstrzymywać się od snu już
blisko dziesięć lat.
Radosław Paternoga
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2004.02.19