DŁUGOŚĆ: ok. 6000 m. DENIWELACJA: 303,5 m (-163,5, +140). WYSOKOŚĆ OTWORÓW: 1326, 1294, 1404 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORÓW: wschodnie zbocze Doliny Kościeliskiej, Organy.
PODSUMOWANIE: Jaskinia jest jedną z największych w Polsce. Jest to system poziomych korytarzy połączonych pionowymi kominami o znacznych różnicach wysokości. Korytarze jaskini są miejscami bardzo obszerne (jaskinia powszechnie uważana jest za najobszerniejszą w Polsce). Czarna jest też jedną z najpopularniejszych jaskiń szkoleniowych.
OPIS JASKINI: Główny ciąg jaskini jest bardzo obszerny i często odwiedzany. Popularną akcją
są trawersy między otworami głównym i północnym. Korytarze jaskini leżą na kilku
piętrach, a łączące je ciągi pionowe mają znaczną wysokość. Poza ciągiem głównym
jaskinia ma liczne - już nie tak obszerne - ciągi boczne, które są stosunkowo
rzadko odwiedzane. W okolicy głównego otworu są to młodsze, leżące niżej Partie Tehuby, w których znajduje się najniższy punkt jaskini. Na przekroju
nie zaznaczono rejonu Trzeciego Komina wraz z leżącym niedaleko głównego
drugim otworem jaskini. Dalej bocznymi partiami są leżące nad ciągiem głównym Partie Królewskie i Wawelskie. Występuje w nich interesująca szata
naciekowa. Jaskinia jest słabo udokumentowana, a cząstkowe plany nie zostały nigdy
zebrane w sensowną całość. Umieszczony wyżej przekrój nie obejmuje całości znanych
ciągów jaskini.
Jaskinia stanowi fragment starego przepływu - jak wykazały ostatnie badania - skierowanego
ku głównemu otworowi. Obecnie wody z niej płyną do okresowego
wywierzyska w Organach i Lodowego Źródła.
Panorama z Sali Francuskiej. foto: D. Bartoszewski,
(nawigacja myszką) |
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta przez 17 lipca 1961 przez członków AKT Wrocław: J. F. Rabka, J. Fereńskiego i R. Bebaka po odszukaniu otworu wypatrzonego dzień wcześniej z Kominiarskiego Wierchu (podobno). W pierwszym okresie eksploracji do 1963 roku prowadzonej przez SG AKT Wrocław odkryto ciąg główny do Colorado, partie Tehuby, II Otwór (w rejonie Trzeciego Komina) i Partie Królewskie. Później eksplorację kontynuowali grotołazi z Krakowa. W roku 1975 metodami radiometrycznymi zlokalizowali oni i przekopali północny otwór, a w kolejnych latach (od 1978) prowadzili eksplorację Partii Wawelskich. Pewnych odkryć dokonali też członkowie Speleoklubu Warszawskiego.
BIBLIOGRAFIA:
Na podejściu do Jaskini, foto: D. Bartoszewski,
(nawigacja myszką) |
POWRÓT WYŻEJ :
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2008.01.15