DŁUGOŚĆ: 1027 m. GLEBOKOŚĆ: 30 m. WYSOKOŚĆ OTWORU: ok. 385 m.n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Ostreznik, solectwo Trzebniów, gmina Niegowa, pow. myszkowski
PODSUMOWANIE: Najwieksza i zarazem uwazana za najpiekniejsza jaskinie na Jurze. Najwazniejsze odkrycie ostatnich lat. Prymat najpiekniejszej odebrala ona rowniez nie tak dawno odkrytej jaskini Maurycego. Obie zostaly zaraz po odkryciu zabezpieczone kratami, co uchronilo ich bogata szate naciekowa przed kompletnym zniszczeniem przez szwendajacych sie po jurze ekip wandali, jak tez uniemozliwia dostep wszyskim innym.
OPIS JASKINI: [Za Zbigniewem Rysieckim]
Niewielki otwor wprowadza w dol do waskiej szczeliny biegnacj w
kier. N. Po kilku metrach sczelina przechodzi w ciasna
studzienke, ktora po 2 m wypada 4 metrowym progiem do Sali
wytrwalych. Sala o wymiarach 15 x 4 m wys. do 4 m powstala w
wyniku obrywu pomiedzy dwoma blisko siebie przebiegajacymi
szczelinami. Dno sali stanowi zawalisko. W czesci gdzie zbudowane
jest z duzych glazow mozna miedzy nimi przecisnac sie kilka
metrow w glab. Na stropie i na scianach sali pojawiaja sie
niewielkie formy naciekowe (makarony, stalaktyty, draperie,
polewy z mleczka wapiennego). W polnocnej czesci sali urywaja sie
dwie szczelinowe studzienki. Lewa studnia, wezsza, wprowadza do
Partii Dabrowskich. Spod studni szczelinowaty korytarz, o dnie
zaslanym blokami skalnymi i rumoszem wiedzie do Sali Trojkatnej.
Tu ciag rozwaja sie. W kier. NW odchodzi ok. 60 m dlugosci
szczelinowaty korytarz, o scianach wypreperowanych przez
stagnujaca wode. W scianach widoczne, licznie wystepujace, buly
krzemienia oraz skamienialosci prehistorycznej fauny i flory.
Korytarz prowadzi donajdalej na zachod wysunietej czesci jaskini.
Z Sali Trojkatnej w kier. N biegnie wysoki korytarz, ktorego dno
pokryte jest pieknymi, sniezno - bialymi polami ryzowymi i
okresowymi plytkimi jeziorkami. Korytarz ten po 25 m, przez
niski, waski przelaz wpada do poprzecznej, wysokiej szczeliny o
scianach pokrytych wspaniale wyksztalconymi naciekami grzybkowymi
oraz efektownymi polewami. W kier. W szczelina spietrza sie 4 m
progiem, ktory wyprowadza w przypowierzchniowe zawalisko
(widoczne korzenie drzew). W kier. E szczelina prowadzi do Sali z
Wanta. Sala z Wanta, wydluzona, z duzym blokiem skalnym posrodku,
o pieknym, wyplaszczonym przez przeplyw wody stropie, upiekszonym
najwiekszym w jaskini gaszczem niezbyt dlugich makaronow. Lezy
ona na osiowym peknieciu Jaskini Wiernej. W kier. N odchodzi od
niej kilkunastometrowj dlugosci ciasnawa szczelina - Zaulek
Polnocny. Z Sali z Wanta w dol i kier. S odchodzi dolne pietro,
ktore przez zawalisko przedostaje sie do Niskiej Sali. Z Sali z
Wanta w kier. S przechodzimy do Niskiej Sali. Sala o pow. 12 x 8
m, w zasadniczej czesci niska (wys. srednio 1 m), o stropie z
najladniejszymi w jaskini gniazdami stalaktytow, zostala
utworzona w wyniku obrywu na warstwie lawicowej . W zachodniej
czesci przebiega przez nia szczelinowaty komin o wys. do 12 m.
Niska Sala lezy lezy w centralnej czesci jaskini i jest jakby
zwornikiem labiryntowego ukladu korytarzy. Mozna dotrzec do niej
droga z powierzchni, schodzac z Sali Wytrwalych 5 metrowa
szczelinowa studzienka, a nastepnie jednym z trzech niskich
przelazow w kier. E. Z niskiej sali w kierunku na E rozciagaja
sie najladniejsze naciekowo rejony jaskini - Korytarz Naciekowy
oraz Partie Jurajskiego Klubu Jaskiniowego. Partie J.K.J. o
bardzo urozmaiconym przebiegu, kryjace w sobie jeszcze duze
mozliwosci eksploracyjne, rozwijaja sie glownie w kier. N. W nich
lezy najnizszy dotychczas osiagniety punkt jaskini -30 m. Z
Niskiej Sali w kier. S przechodzimy do Sali Rysia. Sala ma
wymiary 20 x 4 m. Znaleziony w niej zostal kompletny szkielet
rysia zalany naciekiem. Najwieksza ozdoba sali jest przecinajacy
ja wzdloz grzbiet stalagmitow i rzadko spotykane formy naciekowe
na spagu. Za Sala Rysia rozciagaja sie szczelinowe korytarze,
ktore niejednokrotnie krzyzujac sie miedzy soba, rozciagaja sie
jeszcze na na ok. 70 m w kier. S i docieraja az pod powierzchnie
(korzenie drzew).
HISTORIA POZNANIA: Miejscowa ludnosc z dawien dawna zwracala
uwage na wyrazny wywiew powietrza wydobywajacy sie z ciasnej szczelinki przy
niskich temperaturach. Jako pierwsi grotolazi zwrocili uwage na ten problem
Maria Tytko (Rysiecka) i Zbigniew Rysiecki w dniu 02.01.1976 (Meander 1 76 1).
Prace przy poszerzaniu ciasnej szczeliny wejsciowej rozpoczeli K. Irzyk, S.
Janota, Z. Rysiecki - czlonkowie Speleoklubu Katowice w maju 76 r. Prace te
zostaly zakonczone przez ten sam zespol uzupelniony o B. Łabanowicza (KKS) i
A. Porebskiego (Speleoklub Dabrowa Gornicza) w dniu 20.10.1990. W tym dniu A.
Porebski i Z. Rysiecki odkrywaja ok. 500 m korytarzy. Siedem dni pozniej nastepuja
kolejne odkrycia, a najwiekszym moze poszczycic sie zespol A. Porebski, W.J.
Porębski, D. Pietak (wszyscy SDG) - ok. 150 m dlugosci korytarzy w Partiach
Dabrowskich. Wierna osiaga 806 m dlugosci i 25 m glebokosci.
Kolejne duze odkrycie ma miejsce 21.04.91 r. T. Szczesniak i S. Herod (Jurajski
Klub Jaskiniowy) znajduja wejscie do Partii J.K.J. i odkrywaja 120 m korytarzy.
Ten sam zespol uzupelniony o Z. Rysieckiego i M. Wilka (KKS) w tydzien pozniej
przedluza te partie o kolejne 100 m.
Jaskinia zinwentaryzowana przez Z. Rysieckiego w XI.90 i V.91.
BIBLIOGRAFIA:
POWROT
WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na do spisu jaskin
jurajskich.
POWROT
NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na
strone tytulowa.
Ostatnia zmiana 2004.10.14