DŁUGOŚĆ: 77 m. GŁĘBOKOŚĆ: 13 m. WYSOKOŚĆ OTWORU: 380 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Piaseczno, gmina Kroczyce, woj. śląskie.
PODSUMOWANIE: Dosyć ciekawe pochyle dno studni, pocięte szczelinami biegnącymi w głąb z okresowym jeziorkiem. Część studnia ma charakter szybu kopalnianego. We wnętrzu komory końcowej należy unikać podchodzenia po stromym usypisku, by nie spowodować obrywu i zasypania przełazu u jego podnóża.
OPIS JASKINI: Próżnia ta rozpoczyna się
kwadratowa pionowa studnia, przedzielona w środkowej części pochylnią.
Studnia w początkowym odcinku (4-6 m) została sztucznie poszerzona do obecnych
wymiarów (ślady po wiertłach).
Z dna studni wchodzimy do niskiej salki, skąd ciasny przełaz prowadzi do
obszernej komory wysokości 8 m. Cale dno tej komory zajmuje wielkie i bardzo
strome usypisko. Pochodzi ono z pierwotnego otworu jaskini, obecnie niedostępnego.
W miejscu tym ze stropu obficie zwisają korzenie drzew przebijające strop.
Zniszczoną szatę naciekowa można znaleźć na polce skalnej i w niewielkim
korytarzyku który stanowi odgałęzienie komory. Lepiej zachowane nacieki
znajdują się w bocznych salkach z kominkami oddzielających się od pierwszej
komory.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odkryta została
przy poszukiwaniu szpatu, prawdopodobnie w początkowych latach okresu międzywojennego;
zapewne wówczas poszerzono otwór wejściowy. Według relacji właściciela
"szpaciarni" położonej na sąsiednim wzgórzu Sowiniec, w Jaskini
Wielkanocnej eksploatowano szpat w dużych ilościach. Trudno jednak obecnie
określić we wnętrzu jaskini miejsca, gdzie wydobywano urobek.
Jaskinia została znaleziona przez grotołazów w oparciu o informacje uzyskane
od miejscowej ludności i zwiedzona w sierpniu 1968 roku, przez M. Bednarka i J.
W. Radziejowskich (wzmianka w "Życiu Częstochowy"). W roku
1974 członkowie speleoklubu z Zawiercia wykonali przekop do komory końcowej.
Uwzględniona we "Wstępnej rejonizacji jaskiń" M. Czepiela,
opublikowanej w 1976 r.
Niewielka salka z kominkiem w rejonie wylotu studni została odkryta przez M. Wiśniewskiego
i P. Ostrowskiego 18 lutego 1996 roku. W roku 1998 krążyły w środowisku
niepotwierdzone informacje o całkowitym zasypaniu przełazu do komory końcowej.
Obecnie przełaz jest drożny, chociaż wydaje się iż nieco węższy niż
wynika to z planu.
BIBLIOGRAFIA:
 |
 |
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić na do spisu jaskiń jurajskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2000.05.05.