Jaskinia Stalagmitowa

DLUGOSC:            110 m.
GLEBOKOSC:          12 m.
WYSOKOSC OTWORU:    222 m npm.
POLOZENIE OTWORU:   Weze, gmina Dzialoszyn, woj. sieradzkie; gora Zelce.
Plan Jaskini Stalagmitowej
Wejscie do jaskini

PODSUMOWANIE: Jaskinia jest przykladem proby zagospodarowania i udostepnienia turystom. Teren rezerwatu "Weze" zostal przygotowany jako calosc dla turystow (zobacz rowniez opis lezacych obok Jaskin: Za Krata i Niespodzianki) Niestety przygotowanie obiektow do zwiedzania idealem nie jest. Drabinki ulatwiajace pokonywanie studni ustawione sa w sposob daleki od doskonalosci. Ponadto pozostawione bez stalego nadzoru konserwatorskiego z biegiem czasu niszczeja za sprawa przyrody i wandali. W okreasach przed wymiana (co dzieje sie rzadko) stanowia dla przypadkowych turystów zagrozenie. Ten obiekt jest przygotowany w porownaniu z sasiadkami raczej niezle, natomiast jest zupelnie nieciekawy poza samym zejsciem. Jaskinie turystycznie udostepniane musza zarabiac na siebie, a wiec musza byc ciekawe, dobrze przygotowane, z latwym dojazdem i szeroko rozreklamowane. Z calym szacunkiem dla okolicznych mieszkancow gminy Dzialoszyn pytam: "Kto i masowo przyjedzie na to zadupie i po co?". Niestety, interes zrobili oni wcześniej, sprzedajac szpat za 4 zl od metra szesciennego (cena w okresie miedzywojennym). Sami grotolazi nie utrzymaja tego interesu. Aby jednak nie pozostawiac bardzo przykrego wrazenia warto zaznaczyc, ze sama inicjatywa zagospodarowania terenu, pomijajac srednie wykonanie, godna pochwaly.

Drabina zejsciowa

OPIS JASKINI: Pionowy otwor znajduje sie na dnie wyrobiska. Proznie te rozpoczyna 7-metrowa studnia (z drabina, zaleca sie stosowac do niej zasade ograniczonego zaufania). Z jej dna odchodza w kierunku poludniowym i wschodnim korytarze, polaczone w glebi systemem niskich komor.
Jaskinia w znacznym stopniu zostala zniszczona w wyniku eksploatacji wapienia i kalcytu; zniszczeniu i poszerzeniu ulegla miedzy innymi studnia wejsciowa i znaczna czesc korytarzy. W korytarzu wschodnim zachowaly sie stemple, a pod scianami pryzmy kamieni. Szata naciekowa pozostala nienaruszona jedynie na niewielkim fragmecie stropu tego korytarza. Wystepuja w nim buly i guzy naciekow kulistych, widoczna jest rowniez 30-centymetrowej grubosci zyla kalcytu, bedaca niegdyś przedmiotem eksploatacji.
Dno jaskini w czesci poludniowej wypelnione jest gliniastym namuliskiem; w korytarzach, gdzie prowadzono eksploatacje, dno pokrywa gruz wapienny.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia zostala odkryta w roku 1949 przez poszukiwaczy kalcytu. Opisal ja K. Kowalski wspominajac o bogatej szacie naciekowej: "nacieki tworzyly sie tu w postaci stalaktytow i stalagmitow stojacych tak gesto, ze pomiedzy nimi pozostaly tylko nieznaczne przestrzenie wolne".
Od roku 1972 objeta zostala ochrona, wchodzac w sklad rezerwatu przyrody. Zinwentaryzowana czesciowo przez K. Kowalskiego w roku 1950, potem przez A. Szynkiewicza w roku 1974.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M, Gorny A., "Jaskinie Wyzyny Krakowsko-Wielunskiej", PTTK "Kraj", Krakow-Warszawa 1986.

    Altana osłaniająca otwór jaskini, fot. D. Bartoszewski
    Krajobraz góry Zelce w okolicy jaskini , fot. D. Bartoszewski

POWROT WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na do spisu jaskin jurajskich.

POWROT NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na strone tytulowa.

Ostatnia zmiana 2006.03.02