DŁUGOŚĆ: 120 m DENIWELACJA: 12 m WYSOKOŚĆ OTWORU: ok. 325 m npm. POŁOŻENIE OTWORU: Przymiłowice-Kotysów, gmina Olsztyn, woj. śląskie; wzgórze Kielniki.
PODSUMOWANIE:
To kolejna jaskinia która swoje odkrycie zawdzięcza pracom prowadzonym w kamieniołomie.
Natomiast to że istnieje dotychczas jest wynikiem przerwania w nim eksploatacji.
Charakter wnętrza jaskini odzwierciedla to co działo się tutaj niejako za ścianą.
Nienaturalnie duża liczba spękań ścian i ostrokrawędzisty rumosz sugerują, że
wpływ na ostateczny wygląd jaskini miały nie tylko procesy tektoniczne i woda.
Dużą rolę odegrały tu także materiały wybuchowe używane przy pracach górniczych.
OPIS JASKINI: Niewielki, dopiero z bliska widoczny otwór jaskini położony jest w zachodniej ścianie nieczynnego kamieniołomu, ok. 5 m nad dnem wyrobiska.Za niskim wejściem wysoki korytarz o stromo opadającym dnie doprowadza do głównego, rozwiniętego na wysokiejszczelinie ciągu jaskini, na który składa się kilka salek poprzedzielanych zawaliskami. Dno całej jaskini pokrywa ostrokrawędzisty rumosz i duże bloki wapienne. W końcowej części na ścianach widoczne są polewy naciekowe. Leżące na dnie bloki wapienne pokryte są dużą ilością nacieków grzybkowych. W ścianach występują liczne buły krzemienne, wypreparowane przez wodę.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odkryta została prawdopodobnie na początku lat siedemdziesiątych podczas eksploatacji wapienia. Od tego czasu znana, lecz zinwentaryzowana przez J. Zygmunta dopiero w 1983 roku.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT
WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń
jurajskich.
POWRÓT
NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na
stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2004.01.24