DŁUGOŚĆ: 245 m DENIWELACJA: 22,4 m (+0,9; -21,5) WYSOKOŚĆ OTWORU: 465 m npm. POŁOŻENIE OTWORU: woj. małopolskie, okolice Ryczowa
![]() |
fot. A. Polonius |
PODSUMOWANIE:
Ciekawa jaskinia naciekowa. Jedno z najciekawszych ostatnio odkryć.
Jaskinia jest zamknięta i możliwa do zwiedzania tylko z opiekunami.
OPIS JASKINI:
Do jaskini prowadzi krótki, opadający w dół korytarzyk. Odchodzi od niego w prawo ciasny przełaz,
w którym zainstalowano kratę. Za nim i za studzienką oraz progiem znajduje sią obszerna pochylnia
obrywająca się 6 metrową, przewieszoną studnią. Zjazd sprowadza na dno sali. Studnią można obejść
ciasnymi przełazami (ZII) możliwymi do pokonania tylko dla szczupłych ludzi.
Sala rozwinięta na kierunku N-S w najdłuższym miejscu mierzy ok. 20 m, a w najwyzszych punktach osiąga 8 m wysokości. Jej dno jest nierówne, pokryte blokami skalnymi. Ściany sali przebijają liczne rury i kominy, które tworzą plątaninę korytarzyków. W południowo-wschodnim krańcu komory, z poziomu dna biegnie w dół niski korytarzyk przechodzący w niewielką studzienkę której dno stanowi najniższy punkt jaskini 21,5 metra poniżej otworu. W południowej części sali zaczyna się długi kręty Korytarz Krystyny. Jego ściany są wygładzone przez wodę i pokryte naciekiem.
Na powierzchni osadów można spotkać współczesne szczątki drobnych gryzoni. Szata naciekowa jest urozmaicona i jak na polskie warunki ciekawa. Najbardziej interesujące są pola pizolitów i oryginalne w kształcie grzybki.
![]() |
fot. T. Klarenbach |
HISTORIA POZNANIA:
W czasie wyjazdu inwentaryzacyjnego przeprowadzonego przez Adama Poloniusa i Jerzego Sławińskiego
wraz z dziećmi 13 kwietnia 1997 roku, natrafiono na niewielkie schronisko. Do środka weszły dzieci: Roch Sławiński (12 lat) i Łukasz Polonius
(13 lat). Oni to przedostali się przez prowadzącą skalną rurę i pierwszą studzienkę. Po wstępnej penetracji wraz
z rodzicami odkrywcy dostali się nad przewieszoną studnię, gdzie zakończono prowadzoną w tym dniu eksplorację z braku sprzętu.
Na dnie 4 metrowej studzienki znaleziono wtedy zbutwiałą rękawiczkę, jednak nienaruszone namulisko świadczyło, że
wcześniejsza ludzka obecność ograniczyła się do wstępnego korytarzyka.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT
WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na do spisu jaskiń
jurajskich.
POWRÓT
NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na
stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1998.10.21.