Na biwaku 8-11 lutego 1997 w składzie Marcin Gala, Tomasz Fierdorowicz,
Stefan Stefański udało się przetrawersować komin nad Salą Trójkątną w
Wielkiej Śnieżnej, co otworzyło drogę do kolejnych odkryć.
Na następnym biwaku 17-19 lutego przeprowadzonym 17-19 lutego
Stefan Stefański i Marcin Gala pokonali korytarz nazwany przez
nich Stropowcem (gdyż leży nad Plytowcem i weszli
do ciasnego meanderka. Na tym biwaku powstrzymała ich konieczność wspinaczki, na
którą nie mieli już czasu.
Kolejne wejście odbyło się 15-16 marca, a wzięli w nim udział:
Tomasz Fierdorowicz, Marcin Gala, Paweł Skoworodko i Stefan Stefański.
Biwak założony został na Suchym Biwaku (poprzednio nad Prożkiem Johny'ego). Po
wspięciu się końcowymi kaskadami (nazwanymi Lisimi) doprowadziła do ciasnej szczeliny,
która wymagała 6 godzinnego odgruzowania
(Odbyt). Dalej zaczęło puszczać we wszystkich kierunkach. W końcowej części
udało się wejść do bardzo obszernej Sali Lwa, gdzie przerwano
eksploracje.
Ostatnie dotychczas wejście eksploracyjne do Partii Amoku (jak nazwano całość)
miało miejsce 2-3 kwietnia 1997. Wzięli w nim udział Tomasz Fierdorowicz, Marcin Gala,
Paweł Skoworodko i Stefan Stefański. Tym razem nie założyli oni biwaku i atakowali
problem bez snu. Z Sali Lwa przez niewielki prożek udało się dostać do
bliźniaczo dużej sali. Po powrocie do Sali Lwa kontynuowano zjazdy w dół, gdzie po pokonaniu
zawaliska i kaskadek całość zmieniła się w szczelinę nie do przejścia.
Na podstawie artykułu Stefana Stefańskiego zamieszczonego w Górach 6/1997
Schematyczny przekrój nowych partii w opisie Śnieżnej
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz przejść do spisu artykułów.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1996.07.09